تولید و پرورش قارچ خوراکی، یکی از کاربردهای تجاری فناوریهای میکروبی به منظور تبدیل زیستی ضایعات بخش کشاورزی به فرآورده های با ارزش غذایی است. در قارچ خوراکی دکمه ای (Agaricus bisporus) آنزیم های مختلفی از ابتدای رشد میسلیومی تا انتهای دوره میوه دهی، تجزیه ترکیبات لیگنینی را در محیط کمپوست بر عهده دارند. یکی از مهمترین این آنزیم ها، آنزیم منگنز پراکسیداز است که سهم عمده ای در تجزیه ترکیبات لیگنینی دارد. به منظور انجام مطالعات ملکولی بر روی آنزیم منگنز پراکسیداز در قارچ خوراکی دکمه ای سفید نژاد IM008 و آماده نمودن زمینه برای افزایش تولید این آنزیم در قارچ خوراکی دکمه ای، اقدام به جداسازی و همسانه سازی cDNA ژن کدکننده آنزیم منگنز پراکسیداز گردید. برای این منظور استخراج RNA از میسلیوم های رشد یافته قارچ خوراکی بر روی محیط کشت مایع عصاره کمپوست انجام شد و cDNA آن به وسیله آنزیم رونوشت بردار معکوس ساخته شد. پس از تکثیر قطعه مورد نظر به وسیله واکنش زنجیره ای پلیمراز، قطعه تکثیرشده در ناقل pTZ57R/T قرار گرفت و سپس به باکتری E.coli سویه DH5a منتقل گشت. پس از استخراج پلاسمید از باکتری های تراریخته، پلاسمید استخراج شده مورد هضم آنزیمی قرار گرفت و در مرحله آخر قطعه تکثیرشده تعیین توالی شد. در نتایج، بلاست توالی نوکلئوتیدی در مکان های بازهای نوکلئوتیدی با شماره های 657 و 850 با توالی ژن mnp موجود در بانک اطلاعاتی NCBI تفاوت داشت که به ترتیب، سبب تغییر اسید آمینه ایزولوسین به والین و اسید آمینه سرین به آلانین در توالی اسیدآمینه قطعه cDNA همسانه شده، می شود.

در حال حاضر کمابیش 37 میلیون نفر در سرتاسر جهان به عفونت ویروس نقص ایمنی انسانی مبتلا بوده و سالانه حدود دو میلیون نفر نیز به تعداد آن افزوده می شود. عفونت با این ویروس در ابتدا با میزان بالایی از ابتلا و مرگ و میر همراه بوده، اما پیشرفت های اخیر درمانی منجر شده است تا این عفونت به سمت یک بیماری مزمن و قابل کنترل درآید. همچنین شواهد بسیاری وجود دارد که افراد عفونی تحت درمان با داروهای ضد رتروویروسی، احتمال پایینی در انتقال عفونت به شریک جنسی خود دارند. از زمان عرضه زیدوودین در سال 1987 به عنوان اولین داروی ضد رتروویروسی، پیشرفت های چشمگیری در زمینه درمان ایدز ایجاد شده است. با گذشت زمان، پیدایش رده های مختلف داروهای ضد رتروویروسی منجر به تغییر چهره ایدز از یک بیماری کشنده و مهلک به یک بیماری مزمن و قابل کنترل شده است. هم اکنون شش رده اصلی از داروهای ضد رتروویروسی وجود دارند که عبارتند از مهارکننده های نوکلئوزیدی/نوکلئوتیدی آنزیم رونوشت بردار معکوس، مهارکننده های غیرنوکلئوزیدی آنزیم رونوشت بردار معکوس، مهارکننده های پروتئاز، مهارکننده های فیوژن، مهارکننده های گیرنده کمکی و مهارکننده های اینتگراز. امروزه جهت به دست آوردن بالاترین میزان مهار ویروسی، کاهش خطر ایجاد مقاومت در برابر دارو و همچنین کاهش مرگ و میر در مبتلایان به ایدز، استفاده از رژیم درمان ضد رتروویروسی ترکیبی توصیه می شود. هدف از نوشتار کنونی، معرفی و مروری بر داروهای ضد رتروویروسی موجود با تمرکز بر روی فارماکوکینتیک، مکانیسم عمل، دوز مورد استفاده و اثرات جانبی و نامطلوب هر کدام از این رده های دارویی می باشد. . .

کلاس های معکوس به عنوان یک روش آموزشی برای بهبود درگیری دانشجویان، مهارت های تفکر انتقادی، پیامد های یادگیری و موفقیت در حال رشد هستند. با این حال، ادبیات فعلی در کلاس های درس معکوس، بینش محدودی در مورد انگیزه ها، ادراک ها و مزایای فراگیران، به ویژه در زمینه آموزش عالی ارائه می دهد. هدف از این مطالعه کیفی، درک مدرسان کلاس معکوس در آموزش عالی ایران، با تأکید بر مزایای آن برای فراگیران بود که مربیان هنگام تدریس در قالب کلاس معکوس در یک دانشگاه دولتی با آن روبرو می شوند. به طور خاص، در این مطالعه بهترین استراتژی ها برای اجرای کلاس های درس معکوس ذکر شده است. پژوهش حاضر مطالعه ای کیفی از نظر هدف کاربردی و از جهت روش پژوهش کیفی و مبتنی بر پارادایم تفسیری و با رویکرد استقرایی در این مطالعه از مصاحبه نیمه ساختار یافته برای گرداوری اطلاعات استفاده شده است. 13 نفر از اساتید که قبلاً با استفاده از روش کلاس معکوس، تدریس می کردند، مصاحبه شدند. داده ها با استفاده از روش تحلیل مضمون مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند. برای افزایش پایایی و اعتبار تجزیه و تحلیل، از کمک همکار استفاده شد. یافته های این پژوهش چندین مزایای مرتبط با بکارگیری روش تدریس معکوس در آموزش عالی ایران را نشان داد: 1) افزایش کیفیت یادگیری، 2) تقویت تفکر سطح بالا و 3) اجتماعی کردن فراگیران. این یافته ها به طور بالقوه می توانند به عنوان راهنمایی برای مدرسانی که می خواهند برای بهبود نتیجه یادگیری دانشجویان خود از روش کلاس درس معکوس سود ببرند، استفاده شود.

مساله درخت فراگیر ماکس + سام، یک درخت فراگیرT* را در گراف G پیدا می کند که دارای مینیمم وزن ترکیبی max w(e)+Sum c(e) است و در آن w(e) وزن و c(e) هزینه یالe ͼE می باشند. این مساله در زمان O(mlog n) حل می شود که در آن m تعداد یال ها و n تعداد رئوس گراف می باشد. در مساله درخت فراگیر ماکس + سام معکوس یک درخت فراگیر مفروض از گراف G که یک درخت فراگیر ماکس + سام بهینه نیست، در نظر گرفته می شود. سپس بردار وزنw به w̅ اصلاح می شود به طوری که درخت مفروض به یک درخت فراگیر ماکس + سام بهینه تبدیل گردد. هدف این است که هزینه تغییرات||w̅-w|| تحت فاصله همینگ مینیمم شود. در این مقاله هدف ارایه یک روش جدید برای حل مساله درخت فراگیر ماکس + سام معکوس تحت فاصله همینگ وزن دار نوع جمعی با اصلاح بردار وزن نوع تنگنا می باشد. ابتدا مساله را فرمول بندی کرده و سپس یک الگوریتم ترکیبیاتی با زمان اجرای O(mlog n)برای حل آن پیشنهاد می شود. در آخر یک مثال عددی برای نشان دادن کارایی روش پیشنهادی ارایه می شود.

مساله درخت فراگیر ماکس + سام، یک درخت فراگیرT* را در گراف G پیدا می کند که دارای مینیمم وزن ترکیبی max w(e)+Sum c(e) است و در آن w(e) وزن و c(e) هزینه یالe ͼ, E می باشند. این مساله در زمان O(mlog n) حل می شود که در آن m تعداد یال ها و n تعداد رئوس گراف می باشد. در مساله درخت فراگیر ماکس + سام معکوس یک درخت فراگیر مفروض از گراف G که یک درخت فراگیر ماکس + سام بهینه نیست، در نظر گرفته می شود. سپس بردار وزنw به w̅,اصلاح می شود به طوری که درخت مفروض به یک درخت فراگیر ماکس + سام بهینه تبدیل گردد. هدف این است که هزینه تغییرات||w̅,-w|| تحت فاصله همینگ مینیمم شود. در این مقاله هدف ارایه یک روش جدید برای حل مساله درخت فراگیر ماکس + سام معکوس تحت فاصله همینگ وزن دار نوع جمعی با اصلاح بردار وزن نوع تنگنا می باشد. ابتدا مساله را فرمول بندی کرده و سپس یک الگوریتم ترکیبیاتی با زمان اجرای O(mlog n)برای حل آن پیشنهاد می شود. در آخر یک مثال عددی برای نشان دادن کارایی روش پیشنهادی ارایه می شود.

در جهان امروز که تمام مسائل روزمره بر پایه ی اقتصاد قرار گرفته است. علوم علمی و نظری بدون تردید با توانایی ها و قابلیت های خود، در زمینه اقتصاد فعالیت می کنند. تحلیل پوششی داده ها (DEA) نیز به عنوان ابزاری ریاضی در اختیار علوم اقتصادی قرار گرفته تا بتواند با بررسی هزینه ها، قیمت ها و درآمدها به بررسی عملکرد واحدهای اقتصادی بپردازد. تحلیل پوششی داده ها یک تکنیک برنامه ریزی خطی برای اندازه گیری کارایی نسبی واحدهای تصمیم گیری (DMU) بر اساس داده های ورودی ها و خروجی ها است. یکی از کاربردهای تحلیل پوششی داده ها، محاسبه کارایی درآمد واحدها است. روش های محاسبه کارایی درآمد در تحلیل پوششی داده ها عموماً برای بدست آوردن بیشترین درآمد حاصل از فروش خروجی ها ارائه شده است. این روش ها در ارزیابی هر سیستمی از جمله سیستم های تولید دو مرحله-ای به دلیل بی توجهی به ساختار درونی واحدها و نادیده گرفتن محصولات میانی آنها به اندازه کافی کارآمد نیستند. لذا در این مقاله ضمن معرفی برنامه ریزی خطی معکوس در تحلیل پوششی داده ها و بکارگیری آن در محاسبه کارایی درآمد، روش جدیدی ارائه می گردد که با در نظر گرفتن ساختار شبکه ای واحدها، توانایی تعیین قیمت های بهینه و هزینه های مناسب جهت کارا شدن واحد مورد نظر را دارد. مثال های عددی ارائه شده برتری روش های پیشنهادی را نسبت به روش های سنتی تحلیل پوششی داده ها نشان داده است.

رتروترانسپوزون ها یا ترانسپوزون هایی که بواسطه یک RNA حدواسط منتقل می گردند. شامل آن دسته از عناصر متحرک می باشند که ابتدا از روی توالی DNA آنها RNA ساخته شده و سپس به کمک آنزیم رونوشت بردار معکوس از روی RNA، DNA قابل انتقال به مکان جدید بدست می آید. این عناصر ژنتیکی متحرک به مقدار بسیار زیادی در ژنوم گیاهان وجود دارند و نقش مهمی را در تکامل ژنوم گیاهان بازی می کنند، مثلا در گندم نان، 90 درصد ژنوم آن از رتروترانسپوزون ها می باشد و همچنین در ژنوم ذرت این مقدار بین 80- 50 درصد است. بعضی عقیده دارند که رتروترانسپوزونها از زمان شروع تبدیل ژنوم های انواع RNA به DNA منشا گرفته اند. فراوانی رتروترانسپوزونها و هتروژن بودن بسیاری از توالی های آنها نشان می دهد که آنها در گیاهان اولیه حضور داشته اند و یا ممکن است که رتروترانسپوزونها بعد از تشکیل اولین سلول یوکاریوتی بوجود آمده باشند و از طریق انتقال افقی و عمودی در بین موجودات پراکنده شده باشند.

سابقه و هدف: سرطان کولورکتال چهارمین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر جهان است. گزارشات مبنی بر رونویسی نابجای ژن های خانواده فاکتور رشد فیبروبلاست در چندین نوع سرطان، بیان گر نقش این فاکتورها در تومورزایی و پیشرفت سرطان است؛ بنابراین میزان رونوشت FGF11 در بافت های توموری سرطان کولورکتال نسبت به بافت نرمال ارزیابی شد. روش بررسی: در این مطالعه، تعداد 30 نمونه بافت توموری و 30 نمونه بافت مجاور تومور از افراد مبتلا به سرطان کولورکتال مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی (ره) جمع آوری شد. پس از استخراج RNA کل از نمونه ها و سنتز cDNA، با استفاده از روش RT-PCR میزان رونوشت FGF11 در سطح mRNA بررسی شد. یافته ها: سطح رونوشت FGF11 به میزان 55/1 برابر در بافت های سرطانی نسبت به نمونه های غیرسرطانی افزایش داشت، اما تفاوت معنی داری بین دو گروه بافتی سالم و توموری وجود نداشت (402/0P=). افزایش رونوشت FGF11 در بیماران مرحله III و IV (High Stage) نسبت به افراد مرحله 0، I و II (Low Stage) معنی دار بود (057/0(P=. رونوشت این ژن با درجه تومور (193/0P=)، سن (896/0P=)، سایز تومور (428/0P=)، و تهاجم لنفاوی (651/0P=) ارتباط معنی داری را نشان نداد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده افزایش رونوشت FGF11 درمراحل III و IV سرطان کولورکتال نسبت به افراد در مراحل 0، I و II شاید بتواند نشانگر نقش احتمالی این ژن در تومورزایی سرطان کولورکتال باشد.